Προβολή 20/03 : Καπερναούμ

Καπερναούμ //  Capharnaum

 Κοινωνική 2018 | Έγχρ. | Διάρκεια: 126'
 Λιβανο-γαλλική ταινία, σκηνοθεσία Ναντίν Λαμπακί με τους: Ζαΐν Αλ Ραφία, Γιορντάνος Σιφερό, Μπολουατίφ Τρέζορ Μπανκολέ

Η ιστορία ενός ατίθασου, χαρισματικού αγοριού, το οποίο επαναστατεί ενάντια στη, γεμάτη κακουχίες, ζωή του και παλεύει να βρει τρόπο να επιβιώσει στις παραγκουπόλεις του Λιβάνου, μετατρέπεται σε μια συγκλονιστική ταινία για τους ανθρώπους του περιθωρίου, αλλά και το ακατανίκητο ανθρώπινο πνεύμα. Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών, υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Κριτικές :

Στην ταινία συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα τόσο από άποψη περιεχομένου όσο κι από καθαρά κινηματογραφική σκοπιά όπου η σκηνοθέτης ΝΑΝΤΙΝ ΛΑΜΠΑΚΙ, αποδεικνύεται γνώστης τεράστιος του κινηματογράφου και άνθρωπος μαζί αφού θέλησε να καταπιαστεί με τέτοιο θέμα κι όχι με το πόσους γκόμενους αλλάζει η εκάστοτε Γαλλίδα που δεν ξέρει τι της γίνεται παρά την απασχολεί μόνο η κλειτορίδα της. Η γυναίκα αυτή θα ήταν αγαπημένη κόρη του Ντε Σίκα αν ζούσε και θα έπαιρνε το βραβείο… «ΠΙΣΟΤΕ», αν υπήρχε τέτοιο βραβείο, σαν κι εκείνη την βραζιλιάνικη ταινία του αείμνηστου Εκτορ Μπαμπένκο. Για να μην πω για τον Τσάπλιν και το «χαμίνι» του.(PANTIMO)

Η Λαμπακί (Κάραμελ, Όταν θέλουν οι γυναίκες) χτυπάει φλέβα ακατέργαστου χρυσού, ξεπερνάει κατά πολύ τον εαυτό της και αφηγείται υπέροχα μια τραγελαφική αληθινότατη ιστορία που συγκλονίζει και ταρακουνάει το είναι και το φαίνεσθαι. Η τέχνη της υπηρετεί τον πληγωμένο ανθρωπισμό και μοιράζει καμτσικιές με το φραγγέλιο σε όλους τους μικροπωλητές φτηνιάρικων δικαιολογιών και τζουτζιακών συγκινήσεων.(KEMES)

Η Λαμπακί δημιουργεί ένα γεμάτο ευαισθησία και ανθρώπινο πόνο φιλμ, βασισμένη κυρίως σε δύο άξονες: ο πρώτος είναι η ρεαλιστική κινηματογράφηση ενός τοπίου απόλυτης φτώχειας και εγκατάλειψης.(KATHIMERINI)



Συνέντευξη της Ναντίν Λαμπακί στον Χρήστο Μήτση.

Η 45χρονη Λιβανέζα ηθοποιός και σκηνοθέτις («Caramel», «Όταν Θέλουν οι Γυναίκες») μιλάει για το νεορεαλιστικό δράμα της «Καπερναούμ», το οποίο κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες και είναι υποψήφιο για ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Πόσο κοντά βρίσκεστε στην ιστορία ενός 12χρονου πρόσφυγα που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια εξαθλιωμένη καθημερινότητα; 
Ήθελα να μιλήσω για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μου και γνωρίζω καλά πως ζω μια διαφορετική ζωή από τους περισσότερους συμπατριώτες μου. Γι’ αυτό δεν επέλεξα μια ιστορία βγαλμένη απ’ το κεφάλι μου. Έζησα τέσσερα χρόνια δίπλα στους ήρωες παρατηρώντας την καθημερινότητά τους, έκανα μεγάλη έρευνα και πολλές συζητήσεις μαζί τους αλλά και με ανθρώπους γύρω τους. Ό,τι συμβαίνει στην ταινία έχει συμβεί και στην πραγματική ζωή. Η Γιορντάνος που υποδύεται τη Ραχήλ, για παράδειγμα, συνελήφθη από τις αρχές δύο ημέρες μετά τα γυρίσματα της σκηνής της σύλληψής της. Οι γονείς του μικρού Γιόνας, που στην πραγματικότητα είναι κορίτσι και την λένε Τρεζόρ, συνελήφθησαν και αυτοί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και κρατήσαμε τη μικρή μαζί μας, η παραγωγή και το συνεργείο, για δέκα ημέρες.

Η συνέχεια της συνέντευξης ΕΔΩ !