Προβολή Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου

Τρείς Πίθηκοι
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου
Σινέ Κρόνιο - 19:30
Η νέα ταινία του σημαντικότερου σκηνοθέτη της νέας γενιάς της Τουρκίας, Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν. Τιμήθηκε με βραβείο Σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Κανών 2008.

Ο Τζεϊλάν εμπνεύστηκε το σενάριό του από ένα γιαπωνέζικο μύθο: τρεις σοφοί πίθηκοι, που ο καθένας κλείνει με τα χέρια του ένα μέρος του προσώπου του. Τα μάτια για να μη βλέπει, τα αυτιά για να μην ακούει και το στόμα για να μη μιλάει. Έτσι συμβαίνει και στην οικογένεια της ιστορίας μας, όπου τα μικρά μυστικά εξελίσσονται σε μεγάλα ψέματα, όμως όλοι αρνούνται να το παραδεχτούν. Κανένα μέλος δεν ανοίγεται καθαρά στην αλήθεια για να μείνει η οικογένεια ενωμένη. Όμως παίζοντας τους τρεις πιθήκους ακυρώνεται η αλήθεια και η ύπαρξή της;

Ο σκηνοθέτης Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1959.
Σπούδασε μηχανικός στο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου και στη συνέχεια κινηματογράφο στο πανεπιστήμιο Mimar Sinan της Κωνσταντινούπολης. Ολοκληρωμένος φωτογράφος, ο Τζεϊλάν έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία του «Uzak» ("Μακριά") το 2003, για την οποία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στις Κάνες και έκανε τον γύρο πολλών φεστιβάλ ανά τον κόσμο κερδίζοντας και μεγάλο μέρος του κοινού. Η επόμενη ταινία του ήταν τα «Κλίματα Αγάπης» που τιμήθηκε για ακόμη μια φορά στις Κάνες το 2006, με βραβείο FIPRESCI.

Λίγα λόγια από τον σκηνοθέτη

Aπό τότε που ήμουν παιδί, αυτό που περισσότερο μου προκαλούσε το ενδιαφέρον αλλά και με τρόμαζε παράλληλα ήταν η συνειδητοποίηση του μεγάλου φάσματος που περιέχει η ανθρώπινη ψυχή. Με άφηνε πάντα άφωνο η συνύπαρξη μέσα στην ψυχή της δύναμης για κυριαρχία αλλά και της δυνατότητας για συγχώρεση, το ενδιαφέρον για το θείο αλλά και το ασήμαντα μικρό, η συμπόρευση της αγάπης με το μίσος. Για τον λόγο αυτό, η ενασχόληση με τις ποιότητες του εσωτερικού μας κόσμου, οι οποίες δεν μπορούν να αναλυθούν και να αξιολογηθούν με τη λογική, ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο γυρίζω ταινίες.

Η ταινία αποπειράται να παρουσιάσει μια ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση με μια πλοκή οπλισμένη με βίαια συμβάντα που συμβαίνουν στους βασικούς πρωταγωνιστές. Προσπαθήσαμε να δραματοποιήσουμε τα αφηρημένα γεγονότα, τις ιδέες και τις συναισθηματικές διενέξεις που είχαμε στο μυαλό μας και τα ενσωματώσαμε στους χαρακτήρες.

Αυτό που εξιτάρει περισσότερο εδώ, είναι η απόκλιση που περιπλέκει τα πράγματα, ο «παράδρομος» που ξεφεύγει από τον κύριο δρόμο. Για παράδειγμα, όταν ένας γενναίος άνθρωπος ξαφνικά δείχνει αδυναμία και πέφτει στα γόνατα από φόβο. Ή τη στιγμή που ένας δειλός δείχνει το περισσότερο κουράγιο. Είναι η πρόκληση της κατανόησης της ανθρώπινης φύσης μέσα από εικόνες που αποτυπώνουν τέτοιου είδους διχασμό.

Σκηνοθεσία - Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Σενάριο - Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Εμπρού Τζεϊλάν
Ερσάν Κεσάλ
Παραγωγή - Ζεϊνέπ Εζμπατούρ
Ηθοποιοί
Γιαβούζ Μπινγκόλ
Χατιτζέ Ασλάν
Ριφάτ Σουνγκάρ
Ερσάν Κεσάλ
ΜοντάζΑϊχάν Εργκιουρσέλ
Μπόρα Γκέκσινγκελ
Νούρι Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Φωτογραφία - Γκεχάν Τιριάκι
Διάρκεια109'
Επίσημο site http://www.nbcfilm.com/3maymun/
ΔιανομήOdeon www.odeon.gr

κριτικό σημείωμα απο το www.cinemag.gr :

Όταν ο σοφέρ ενός πολιτικού δέχεται να αναλάβει την ευθύνη για ένα τροχαίο δυστύχημα, όπου εμπλέκεται το αφεντικό του δεν υποψιάζεται πόσο η πράξη του αυτή θα επηρεάσει την οικογενειακή του γαλήνη. Μετά τα «Κλίματα Αγάπης» ο Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν επανέρχεται με άλλο ένα δείγμα καλού σινεμά (Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών), όπου μέσα από ένα οικογενειακό δράμα έρχεται στην επιφάνεια η εικόνα μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Εμπνευσμένος από το γιαπωνέζικο μύθο των τριών πιθήκων (ο ένας κλείνει τα αυτιά του για να μην ακούει, ο άλλος τα μάτια του για να μη βλέπει κι ο τρίτος το στόμα του για να μη μιλά), αφηγείται την τραγική ιστορία μιας τουρκικής οικογένειας, που παρασύρεται στην καταστροφή μέσα από μυστικά και ψέματα.

Ο Τσεϊλάν συνθέτει έναν περίτεχνο καμβά χρησιμοποιώντας εξίσου καλά τα αισθητικά στοιχεία και τα δυνατά εκφραστικά μέσα των ηθοποιών του, σε ένα αργής εξέλιξης φιλμ που αποτυπώνει ακριβώς τη δυσκολία των πρωταγωνιστών να πάρουν μια κατάσταση στα χέρια τους. Τη θέση της δράσης παίρνει η βασανιστική αναμονή. Η μάταιη ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάρουν από μόνα τους το δρόμο τους χωρίς κανείς να χρειαστεί να παρέμβει, γιατί θα έπρεπε προηγουμένως να παραδεχθεί την αλήθεια.

Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται με ρεαλισμό και τα συναισθήματα ζωγραφίζονται μέσα σε μουντές εικόνες εικαστικής μαγείας: Άνθρωποι αποξενωμένοι, σχέσεις προ πολλού εξαντλημένες όπου το νήμα κόβεται με την πρώτη αφορμή και δίνει το σύνθημα για ένα εκτός ελέγχου ντόμινο που καταλήγει νομοτελειακά στην πλήρη διάλυση.

Όσο μας πλησιάζουν, τα μεγάλα μυστικά γίνονται μεγάλα ψέματα. Ο άνθρωπος μπορεί να δεχθεί με νηφαλιότητα την πιο βίαιη πράξη και να αναστατωθεί με μια ασήμαντη είδηση, αν αυτή αφορά το μικρόκοσμό του. Ο υπάλληλος δεν έχει ηθικά διλήμματα όταν καλείται να πάει στη φυλακή για να μην καταστραφεί η πολιτική καριέρα του ισχυρού αφεντικού. Αρκεί να αποζημιωθεί γι’ αυτό. Διαστάσεις ανήθικης πράξεις λαμβάνει μόνο η προδοσία που διαδραματίζεται μέσα στους τοίχους του σπιτιού του, ακόμα κι αν δεν τολμά να την αντικρύσει κατά πρόσωπο.

Οι κοινωνίες (ειδικά οι πιο συντηρητικές) αγνοούν επιδεικτικά αυτό που δε θέλουν να βλέπουν και μαθαίνουν τον αδύναμο να νικά το φόβο ακολουθώντας τη στρατηγική των τριών πιθήκων. Το κακό είναι κακό όταν ειδωθεί, ακουστεί, ειπωθεί. Διαφορετικά δεν είναι τίποτα, αρκεί να το χειριστείς μέσα σου. Τότε θα παίξεις κι εσύ εις βάρος κάποιου άλλου το ίδιο παιχνίδι εξουσίας που παίχτηκε στην πλάτη σου και η ζωή θα συνεχίσει να κυλά νωχελικά, καλυμμένη από την ομίχλη του Βοσπόρου.Ανθή Νταουσάνη